Allen Makaylaเมื่อฉันอยู่ในความสัมพันธ์ ฉันให้ความสำคัญกับคู่ของฉันถึง 110% การแสดงคนที่ฉันรักให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติจริงๆ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อพวกเขาแสดงกลับมา ฉันก็ยอมรับไม่ได้
สไตล์และความงามของผู้หญิง วิดีโอเพิ่มเติม 0 วินาทีจาก 34 วินาที ปริมาณ 0% กดเครื่องหมายคำถาม เพื่อเข้าถึงรายการแป้นพิมพ์ลัด แป้นพิมพ์ลัด เปิดใช้งาน ปิดใช้งาน เล่น/หยุดชั่วคราว SPACE เพิ่มระดับเสียง ↑ ลดระดับเสียง ↓ ค้นหาไปข้างหน้า → ค้นหาย้อนหลัง ← คำบรรยายภาพ เปิด/ปิด c เต็มหน้าจอ/ออก เต็มหน้าจอ f ปิดเสียง/เปิดเสียง m ค้นหา % 0-9 facebook twitter อีเมล pinterest Link//ts.adthrive.com/woman คัดลอก Live 00:00 00:34 00:34- ฉันเป็นแบบนี้มานานเท่าที่ฉันจำได้ นี่ไม่มีอะไรเลย ใหม่. ฉันพบว่ามันยากเสมอที่จะยอมรับความรัก ตอนที่ฉันยังเด็กแม่โอบกอดฉัน ฉันจะเดินกะเผลกเหมือนแทบจะรับไม่ไหว แม้กระทั่งทุกวันนี้ ผู้คนยังมักวิจารณ์ว่าฉันรู้สึกดิ้นเมื่อเข้าไปกอด มันแปลกแต่มันเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติที่ฉันไม่สามารถควบคุมได้ ฉันรู้ว่าฉันจะต้องผ่านมันไปเพื่อที่จะมีความสัมพันธ์ที่ประสบความสำเร็จ แต่ฉันไม่รู้จริงๆว่าต้องทำอย่างไร
- ความสัมพันธ์โรแมนติกของฉันรู้สึกไม่สมดุลอยู่เสมอ ความสัมพันธ์ไม่เคยมีมาก่อน ง่ายสำหรับฉันและฉันเริ่มตระหนักว่าเหตุผลที่พวกเขาดูเหมือนจะไม่ได้ผลก็คือคู่ของฉันสัมผัสได้ว่าฉันไม่เปิดใจยอมรับความรักของเขาโดยสิ้นเชิง ฉันจะเป็นคนแรกที่พูดว่า "ฉันรักคุณ" และทำให้ฉันรู้จักความรู้สึก แต่เขาต้องเกือบไล่ตามฉันเพื่อทำแบบเดียวกัน
- ฉันมักจะพบว่าตัวเองอยู่คนเดียว ส่วนที่น่าเศร้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือแม้ว่าฉันจะมอบความรักให้กับ ไม่กี่กำมือนี้ ฉันมักจะต้องอยู่คนเดียวเมื่อฉันต้องการคนมากที่สุด ฉันเป็นคนแรกที่ปลอบเพื่อนเสมอเมื่อพวกเขาต้องการมัน แต่ฉันแทบจะไม่เคยได้รับความสนใจแบบนั้นกลับมาเลย ทำไมฉันถึงทำเหมือนฉันไม่ต้องการหรือจำเป็น
- รู้สึกเหมือนมีอุปสรรคถาวรขัดขวางไม่ให้ฉันยอมรับมัน ไม่ว่าฉันจะทำสมาธิเปิดใจกี่ครั้งก็ตาม ทำและบอกกล่าวยืนยันคำว่า “ฉันยอมรับความรัก” กี่ครั้ง มีอุปสรรคถาวรขัดขวางไม่ให้ฉันยอมรับความรักได้อย่างเต็มที่ วิธีที่ฉันเคยเดินกะเผลกเมื่อแม่กอดฉันยังคงเกิดขึ้นในชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของฉัน ต้องมีคนที่มีความมั่นใจจริงๆ ถึงจะอยู่กับฉันเพราะฉันกลัวการถูกรักโดยธรรมชาติ ซึ่งเป็นเรื่องแปลกที่คุณรู้สึกเมื่อคุณคิดถึงมัน ใครจะกลัวสิ่งหนึ่งที่ทุกคนดูเหมือนกำลังไล่ตาม? ฉันเดานะ
- ฉันเคยเห็นความรักถูกใช้เป็นเครื่องมือในการบงการ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันรู้สึกว่าเมื่อมีคนแสดงความรักต่อฉัน โดยเฉพาะผู้ชาย พวกเขา กำลังพยายามแย่งชิงบางสิ่งบางอย่างจากฉัน หรือมันมาจากที่ที่ไม่ดี ใครจะรู้ว่าความกลัวในตอนแรกมาจากไหน แต่มันก็เหมือนกับวิธีคิดแบบถาวรสำหรับฉัน
- ฉันมักจะให้ความสำคัญกับคนอื่นก่อนตัวเอง ฉันเป็นคนประเภทที่จะทำทุกอย่างเพื่อคนที่ฉันห่วงใย สุจริตเพียงแค่ตั้งชื่อแล้วฉันก็อยู่ที่นั่น เมื่อไรก็ตามที่มีคนร้องไห้ เสียใจ หรือต้องการใครสักคน คนๆ นั้นก็จะนึกถึงฉันเสมอ เมื่อฉันต้องการใครสักคน ฉันก็ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง ไม่มีทางที่จะมีชีวิตอยู่ได้จริงๆ
- สำหรับฉัน ความรักนั้นมีเงื่อนไขเสมอ เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก พ่อแม่ของฉันมีกฎเกณฑ์เหล่านี้สำหรับบ้าน และบางครั้งฉันก็กลัวว่าถ้าฉันไม่ทำ ไม่ทำตามกฎหรือถูก “เลว” เขาคงไม่รักฉัน ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงมีความคิดที่ว่าวิธีเดียวที่ฉันสมควรได้รับความรักก็คือถ้าฉันเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ แน่นอนว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบ แล้วมันจะสมเหตุสมผลได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้
- ผู้คนสามารถเอารัดเอาเปรียบฉันได้ง่ายดาย น่าเสียดาย แต่ฉันพบว่าผู้คนคิดเสมอว่า ฉันจะอยู่ที่นั่นและเมื่อไรก็ตาม ไม่ใช่คนใจกว้าง รักใคร่ที่พวกเขารู้จักฉัน แต่ทำฉันเหมือนมันฝรั่งร้อนๆ ฉันเสียสละความสุขของตัวเองไปมากมายเพื่อให้คนอื่นมีความสุขแต่กลับละทิ้งตัวเองไปโดยสิ้นเชิง ฉันควรหยุดทำแบบนั้นได้แล้วจริงๆ
- การให้ความรักนั้นปลอดภัย แต่การยอมรับความรักนั้นอันตราย การถูกรักนั้นอันตรายตั้งแต่เมื่อไหร่? ฉันรู้สึกแบบนั้นมาตั้งแต่จำความได้ มันไม่สำคัญว่ารูปแบบนั้นจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะเป็นการแสดงความรักทางกาย คำชมเชย ของขวัญ ฯลฯ มันรู้สึกน่ากลัวสำหรับฉัน และฉันก็ไม่รู้ว่าจะเอาชนะความกลัวนั้นได้อย่างไร
- ฉันเดาว่าฉันแค่ไม่คิดว่าฉันสมควรได้รับความรัก เมื่อฉันต้มมันลงไปแล้วมันก็มีอยู่จริงเหตุผลที่ฉันไม่สามารถยอมรับความรักได้ก็คือฉันไม่เชื่อว่าฉัน สมควร ที่จะได้รับความรักในแบบเดียวกับที่คนอื่นเป็น ฉันคิดว่าฉันเป็นข้อยกเว้น เหมือนงานเดียวของฉันคือการให้และถ้าคนอื่นให้คืน ฉันก็ไม่ควรได้รับการปฏิบัติแบบนั้น คิดแล้วก็สับสนมาก